မဇူးဇူးမေယွန်း
တည်ထောင်သူ
နိုင်ငံအကျဉ်းသူများအဖွဲ့(WOPP)


အမျိုးသမီးအသံ အမျိုးသမီးအသံ စာစဉ်အမှတ် (၅) မှ ကောက်နုတ်ဖော်ပြသည်။

 
“အမျိုးသားတွေက နောက်ကွယ်မှာ ဖေးမမှုတွေလည်းရှိသလို၊ ငါတို့ပဲ အုပ်ချုပ်မယ်ဆိုတဲ့ ဖိုဝါဒကြီးတဲ့သူတွေကလည်း သပ်သပ်ရှိနေမှာပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျော်လွှားနိုင်ကို နိုင်ရမယ်။ အဲ့အတွက် ခွန်အားတွေ လိုတယ်။ သန်မာဖို့ လိုတယ်။အမျိုးသမီးဖြစ်နေလို့လည်း ကိုယ့်ရဲ့အတွေးအခေါ်အယူအဆတွေကို မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားအောင် လုပ်နေစရာမလိုဘူး”
 
           
            မဇူးဇူးမေယွန်းဟာ စစ်အာဏာရှင်စနစ်နှင့် အာဏာသိမ်းမှုကို ရဲရဲတောက်ဆန့်ကျင်ခဲ့တဲ့ ပြည်သူ လူထုထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ၂၀၂၁ ခုနှစ် ဧပြီလ ၂၂ ရက်မှာ စစ်တပ်ရဲ့ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီး စစ်တပ်ရဲ့ ငရဲခန်းလို့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားလှတဲ့ ရန်ကုန်မြို့၊ ရွှေပြည်သာစစ်ကြောရေးစခန်းမှာ ဖမ်းဆီးနှိပ်စက်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ထို့နောက် အင်းစိန်ထောင်နဲ့ ဒိုက်ဦးထောင်မှာ နှစ်နှစ်ကျော် ဖမ်းဆီး ထိန်းသိမ်းခဲ့ရပါတယ်။

            ပြန်လည်လွတ်မြောက်ချိန်မှာလည်း မိသားစုဝင်များနဲ့ နေအိမ်များကို  စောင့်ကြည့်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ထို့အပြင် အခြားသော လူ့အခွင့်အရေးလှုပ်ရှားမှုများ မပြုလုပ်နိုင်ရန်အတွက် ပြည်ပထွက်ခွင့်တွေကို အပိတ် ခံထားရပါတယ်။

            အကျဉ်းထောင်အတွင်းရှိ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခံနေရသည့် နိုင်ငံရေးအကျဥ်းသူများအား ကူညီ ထောက်ပံ့နိုင်ရန်နဲ့ လူအခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှုများကို ဖော်ထုတ်နိုင်ရန်အတွက် ၂၀၂၃ ခုနှစ်မှာ ထိုင်းမြန်မာ နယ်စပ်သို့ တိမ်းရှောင်ခဲ့ပြီး နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူများအဖွဲ့ (WOPP) ကို ဖွဲ့စည်းတည်ထောင်ခဲ့ပါတယ်။

အကျဉ်းထောင် အတွင်းရှိ နိုင်ငံရေးအကျဥ်းသူများနှင့် ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသည့် နိုင်ငံရေးအကျဥ်းသူ များကို ကူညီထောက်ပံ့မှုများကို ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါတယ်။ တဖက်မှာလည်း ထိုင်းနယ်စပ်သို့ ရွှေ့ပြောင်း နေထိုင်နေရသူတွေရဲ့ ကိစ္စရပ်တွေကို ဆောင်ရွက်ပေးနေသူ တစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

 
မေး။     ။ လက်ရှိနွေဦးတော်လှန်ရေးအပါအဝင် မြန်မာ့နိုင်ငံရေးဖြစ်စဉ်နှင့်ပတ်သက်ပြီး ဆရာမ အမြင်ကို ပြောပြပေးပါရှင့်။
ဖြေ။      ။ အာဏာသိမ်းပြီး လေးနှစ်ကာလထဲမှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော၊ ကျန်းမာရေးရော စားဝတ်နေရေးရော စီးပွားရေးကအစ ပြည်သူတွေက ချွတ်ခြုံကျလာတယ်။ အဓိက တရားခံကတော့ စစ်အာဏာရှင် ဖြစ်တယ်။ နွေဦးတော်လှန်ရေးက လူထုရဲ့စိန်ခေါ်တဲ့ပွဲပါပဲ။ သိပ်မကြာခင်မှာ ပိုအားကောင်းလာတဲ့ တော်လှန်အင်အားစုတွေရဲ့ နည်းစနစ်မှန်တွေနဲ့ အာဏာရှင်ကိုအမြစ်ဖြတ်ဖို့ လုပ်ဆောင်ချက် အားကောင်းတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတွေ ပေါ်လာမယ်လို့ မြင်မိပါတယ်။
 

မေး။     ။အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာ နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေးတွေမှာ ဘာတွေက အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်လာပါသလဲ။

ဖြေ။      ။ အာဏာမသိမ်းခင်ကလည်း ခေတ်အဆက်ဆက်မှာ အာဏာရှင်လက်အောက်မှာ မြန်မာပြည်သူ ပြည်သားတွေက နေခဲ့ရတယ်။ အဲ့ကြားကာလမှာလည်း ဖိုဝါဒကြီးစိုးမှုတွေထဲမှာ အမျိုးသမီးတွေက ခံစားလာရတယ်ပေါ့နော်။ အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှုတွေ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျူးလွန်ခံရမှုတွေ အမျိုးသမီးတွေ သက်ငယ်မုဒိမ်းကျူးလွန်မှုတွေ အများအပြား ခံစားခဲ့ရတယ်။

တခုခုဆိုရင်လည်း အမျိုးသမီးတွေအနေနဲ့က ထုတ်ဖော်ပြောကြားခွင့် နည်းပါတယ်။ ပြောကြားလာတဲ့ အနေအထားမျိုးမှာလည်း အရှက်သိက္ခာကြောင့် တချို့တွေဆိုလည်း အသက်ပါပေးလိုက်ရတာတွေလည်း ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကာလတွေမှာတော့ ပွင့်လင်းမြင်သာတဲ့၊ ခေတ်နဲ့အညီမွေးဖွားလာတဲ့ အမျိုးသမီးတွေ ပေါ်ပေါက်လာတယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းကို မြင့်တင်ပေးတဲ့အမျိုးသမီးတွေ ပေါ်ပေါက်လာတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒီကာလတွေမှာ အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်တွေက များပြားစွာပေါ်ထွက်လာတယ်။ အဖွဲ့အစည်းပေါင်းစုံ ပေါ်ထွက်လာတယ်။ ဒါသည်လည်း အာဏာရှင်ကိုတော်လှန်တဲ့အမျိုးသမီးတွေသည် တက်တက်ကြွကြွနဲ့ ဒီကာလမှာ ကျား၊မ ခွဲခြားမှုမရှိဘဲနဲ့ ယောကျာ်းတွေနည်းတူ သန်သန်မာမာနဲ့ လုပ်ဆောင်လာနိုင်တာ တွေ့ရပါတယ်။
 

မေး။     ။ အမျိုးသမီးတွေအ‌ပေါ်မှာ ခွဲခြားဆက်ဆံမှုက ဘယ်လောက်အထိ ပြောင်းလဲသွားသလဲ။

ဖြေ။      ။ အာဏာရှင်ကတော့ မပြောင်းမလဲဘဲ ခွဲခြားဆက်ဆံနေတုန်းပဲ။ ဒါကြောင့်လည်း စစ်ကြောရေးစခန်း တွေမှာ ဖမ်းဆီးခံရတဲ့အမျိုးသမီးတွေကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တယ်။ တချို့တွေဆို အသက်တွေပါ အသတ်ခံရ တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါတို့ရဲ့နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတွေကို အချင်းချင်း ငါတို့နောက်မှာ ရှိနေမယ်ဆိုတာမျိုးနဲ့ စောင့်ရှောက်တာတွေ ခံရတယ်။

လွတ်မြောက်လာတဲ့အချိန်မှာလည်း ကောင်းမွန်တဲ့အမျိုးသားတွေ၊ လူငယ်တွေ တော်တော်များများက အမျိုးသမီးတွေဆိုရင် ရှေ့တန်းတင်လာတာ တွေ့ရတယ်။ ဒါသည်လည်း နောက်အာဏာရှင်တွေပြုတ်ကျသွားလို့ စနစ်သစ်တွေပေါ်လာရင် အမျိုးသမီးကောင်း အမျိုးသားကောင်းတွေနဲ့ ရှေ့ဆက်ပြီးတော့ ဆက်သွားနိုင်တဲ့အလားအလာကို မြင်ရပါတယ်။
 

“အာဏာသိမ်းလို့ ဖမ်းဆီးခံရပေမဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတယောက်၊ ထောင်ထွက်အမျိုးသမီးတယောက်ကို လက်တွဲဖို့ ဝန်လေးတယ်။ အဓိကကလည်း ခေတ်အဆက်ဆက်  အာဏာရှင်ရဲ့ ဦးနှောက်ဖောက်စားခြင်းခံခဲ့ရတဲ့လူတွေက ဒီလိုမြင်ကြပါတယ်”
 

မေး။     ။ ကိုယ်တိုင်အနေနဲ့ရော ခွဲခြားဆက်ဆံမှုတွေကြုံတွေ့ခဲ့ရဖူးလား။

ဖြေ။      ။ အဓိကကတော့ မိသားစုရဲ့လျစ်လျူရှုခြင်း ခံရတယ်။ အာဏာသိမ်းလို့ ဖမ်းဆီးခံရပေမဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတယောက်၊ ထောင်ထွက်အမျိုးသမီးတယောက်ကို လက်တွဲဖို့ ဝန်လေးတယ်။ အဓိက ကလည်း ခေတ်အဆက်ဆက်  အာဏာရှင်ရဲ့ဦးနှောက်ဖောက်စားခြင်းခံခဲ့ရတဲ့လူတွေက ဒီလိုမြင်ကြပါတယ်။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူတို့စိတ်ထဲမှာက ထောင်ကထွက်လာတဲ့အမျိုးသမီးဆိုရင် ဘယ်လိုမျိုးနဲ့ထွက်လာလာ နိုင်ငံရေးမှုနဲ့ထွက်လာတယ်ဆိုရင် ကလေးတွေရဲ့ကျောင်းပညာရေးကအစ မကောင်းနိုင်ဘူး၊ သူတို့ရဲ့ ဘဝရှေ့ရေးက ပိတ်ပင်တယ်ဆိုတာမျိုးတွေနဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကြားမှာ ကွာရှင်းမှုတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ဒါကတော့စပြီးတော့ ခံစားရတာပေါ့။

တဖက်မှာ ဘာအားကောင်းလာလဲဆိုရင် ကိုယ့်ရဲ့တော်လှန် ပြည်သူလူထုနဲ့ အမျိုးသမီးအဖွဲ့တွေရဲ့ ဝိုင်းဝန်းဖေးမမှု၊ ကိုယ့်ကိုတွေ့လိုက်တာနဲ့ ဒီအမျိုသမီးသည် မိခင်ဖြစ်ပေမယ့် တော်လှန်တဲ့ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ ဖေးဖမှုတွေနဲ့ မြှင့်တင်ပေးမှုကို ရရှိခဲ့တယ်။  ဒါတွေက အားဖြစ်စေပါတယ်။
 

မေး။     ။ ကိုယ်တိုင်အနေနဲ့ ဘယ်လိုနိုင်ငံမျိုးကို တည်ဆောက်ချင်လဲ။

ဖြေ။      ။ ပြောနေကျစကားတွေလိုပဲ ကျဉ်ဆန်တွေနေရာမှာ ပန်းတွေပွင့်စေချင်တယ်။ ကိုယ့်နိုင်ငံက အာဏာရှင်လက်ထက်မှာထဲက စစ်ဒဏ်ကိုခံလာရတာဖြစ်တဲ့အတွက် ပြောရမယ်ဆိုရင် ငြိမ်းချမ်းချင်တယ်။ တိုင်းပြည်တပြည်မှာ အုပ်ချုပ်တဲ့စနစ်မှာ စစ်တပ်ဆိုတာ ရှိတော့ရှိသင့်တယ်။ စစ်တပ်ဆိုတာ မြန်မာ ပြည်သူပြည်သားတွေကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရမယ်။

တိုင်းတပါးသားတွေ ကျူးလွန်မှုကို ကာကွယ်ပေးရမယ်။ ခုခံပေးရမယ်။ ပြည်သူကို ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ဖို့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုတော့ သိစေချင်တယ်။ ကောင်းမွန်တဲ့ စနစ်တွေနဲ့ ဥပဒေရောအုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းတွေမှာ သူ့ဟာနဲ့သူ ဒီမိုကရေစီလမ်းကြောင်းအတိုင်းကို သမာသမတ်နဲ့ သွားတဲ့ အစိုးရတရပ်ပေါ်လာဖို့ကို မြင်မိပါတယ်။
 

မေး။     ။ နိုင်ငံရေးစနစ်အသစ်တည်ဆောက်တဲ့အချိန်မှာ နိုင်ကျဉ်းတွေရဲ့အခန်းကဏ္ဍက ဘယ်လိုရှိပါသလဲ။

ဖြေ။      ။ တရားမျှတမှုကို ရစေချင်လို့ ငါတော်လှန်လို့ မတရားဖမ်းဆီးခံရတယ်ဖြစ်တယ်။ ကိုယ်လွတ်လာတဲ့ အချိန်မှာလည်း ကိုယ့်လိုမျိုးခံစားနေရတဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူ အကျဉ်းသားတွေ ကျန်ရှိနေတယ်။ သံတိုင်တွေ ကြားမှာ ကမ်းလင့်လက်တွေကို မျှော်လင့်နေတာ။ ကျွန်မတို့ကတော့ လွတ်လာတဲ့အချိန်မှာ လူကတော့ လွတ်လာတယ်။ စိတ်တွေက သံတိုင်ကြားမှာ ကျန်ခဲ့တယ်။

အဓိကကတော့ ဒီကာလမှာ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်က အရမ်းအရေးကြီးတယ်လို့ မြင်မိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း ငါလွတ်လာသလို ငါ့လိုလွတ်ချင်တဲ့ နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသူအကျဉ်းသားတွေ ထောင်ထဲမှာ ကျန်ရှိနေပါတယ်ဆိုတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အသိစိတ်နဲ့ပဲ လွတ်မြောက်နယ်မြေ ကို ရအောင် ကြိုးစားပြီးလာတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုယ်တဦးထဲနဲ့ သွားလို့ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေတော့တဲ့အတွက် စိတ်တူကိုယ်တူ အမျိုးသမီးနိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတွေနဲ့ စုစည်းပြီး အဖွဲ့ထောင်တယ်။

အဓိကအဖွဲ့ထောင်ခြင်းက ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာတဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတွေကလည်း ထောင်ထဲမှာကျန်ရှိနေတဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူ တွေကို တက်နိုင်တဲ့အပိုင်းနဲ့ ကယ်ကြမယ်၊ ကူကြမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့သွားတာဖြစ်တဲ့အတွက် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲ ဒါသည် ငါတို့ရဲ့ပြည်သူအချင်းချင်း ရပ်တည်ရမယ့်တာဝန်လို့ပဲ မြင်ပါတယ်။
 

မေး။     ။ နိုင်ငံရေးစနစ်အပြောင်းအလဲလုပ်တဲ့အခါ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတွေက ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ နိုင်ငံရေး အပြောင်းအလဲကို တွန်းတွန်းတိုက်တိုက်နဲ့ လုပ်လို့ရမလဲ။

ဖြေ။      ။ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသူတွေထဲမှာ ကျောင်းသူအရွယ်တွေလည်း ပါတယ်။ မိခင်တွေလည်း ပါသလို သက်ကြီးပိုင်းတွေ အမေအရွယ်တွေကအစ ပါတယ်။ အားလုံးကခြုံငုံလိုက်ရင် အမျိုးသမီးထုနဲ့ အိမ်ရှင်မတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူတို့တွေကနေမွေးဖွားလာတဲ့ သူတို့တွေကနေပေါက်ဖွားလာတဲ့ သားသမီးတွေသည် သားကောင်းရတနာလေးတွေ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ပျိုးထောင်တဲ့အခါ တရားမျှတမှုကို ဖော်ဆောင်တဲ့ သားကောင်းသမီးကောင်းဖြစ်အောင် ပျိုးထောင်နိုင်လိမ့်မယ်။
 

မေး။     ။ တော်လှန်‌ရေးလေးနှစ်တာကာလမှာ အမျိုးသမီးတွေအနေနဲ့ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ကို ဘယ်လိုကဏ္ဍ တွေမှာ ထင်ထင်ရှားရှားမြင်တွေ့နေရပြီလို့ သုံးသပ်ချင်ပါသလဲ။

ဖြေ။      ။ အမျိုးသမီးအဖွဲ့အစည်းတွေ ပေါ်လာတယ်။ ဒါသည် စိတ်ခွန်အားပါပဲ။ ဒီအမျိုးသမီးလေးတွေ ဘာကြောင့်ဖွဲ့နိုင်လဲ။ အဓိကလုပ်ချင်ကိုင်ချင်တဲ့စိတ်ရှိလို့ ဖွဲ့စည်းလာကြတာ။ အဲ့လိုဆိုတဲ့အခါကျတော့ အမျိုးသားတွေက နောက်ကွယ်မှာဖေးမမှုတွေလည်းရှိသလို၊ နင်တို့ဘယ်အဖွဲ့ဖြစ်ဖြစ် တက်မလာနဲ့။ ငါတို့ပဲ အုပ်ချုပ်မယ်ဆိုတဲ့ ဖိုဝါဒကြီးတဲ့သူတွေကလည်း သပ်သပ်ရှိနေမှာပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျော်လွှားနိုင်ကို နိုင်ရမယ်။ အဲ့အတွက် ခွန်အားတွေလိုတယ်။ သန်မာဖို့ လိုတယ်။

အမျိုးသမီးဖြစ်နေလို့လည်း ကိုယ့်ရဲ့အတွေးအခေါ် အယူအဆတွေကို မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားအောင် လုပ်နေစရာမလိုဘူး။ တခုခုဆို ရဲရဲရင့်ရင့်နဲ့ ဖော်ထုတ်ရမှာ ဖြစ်တယ်။ ဒီဘက်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ အမျိုးသမီးတွေအပေါ် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ ကာမလိမ်လည်မှု၊ ကျူးလွန်မှု တွေကို မြင်လာရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ထုတ်မပြောနိုင်ကြဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ နောက်ကွယ်မှာ သူတို့တွေ ခြိမ်းခြောက်မှုတွေနဲ့ လုပ်ထားတာရှိတယ်။ အဲ့လိုမျိုးဆိုရင် ဒီအမျိုးသမီးတွေနဲ့ ဘယ်လိုမျိုး ဖော်ဆောင် ပေးမလဲ။ အမျိူးသမီးချင်း စည်းလုံးဖို့တော့ လိုအပ်ပါတယ်။
 

မေး။     ။ နိုင်ငံသစ်တည်ဆောက်ရေးမှာ အမျိုးသမီးတွေကို လျစ်လျူရှုမှုပပျောက်ဖို့ ဘာတွေလုပ်ဆောင် သင့်ပါသလဲ။
ဖြေ။      ။  ကျွန်မတို့ သွားနေတဲ့လမ်းကြောင်းတွေတူဖို့ လိုအပ်တယ်။ အာဏာရှင်စနစ်ကို မကြိုက်လို့ တော်လှန်တယ်။ ဒီလမ်းကြောင်းအတိုင်းသွားမယ်ဆို ဒီလမ်းကြောင်းကို အဆုံးထိတိုက်ဖို့တော့ လိုအပ်တယ်။ လမ်းကြောင်းမှားသွားလို့ မရဘူး။ လမ်းကြောင်းမှားရင် လမ်းပျောက်သွားမှာ။

ကိုယ်တိုင်က တည့်တည့် မတ်မတ်သွားဖို့ လိုသလို၊ အများအားနဲ့သွားမယ်ဆို ကိုယ့်ကိုအားဖြစ်စေတဲ့သူတွေနဲ့အားယူရမှာ ဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်ကိုအားမဖြစ်စေတဲ့ သူမျိုးတွေရှိလာရင် ကိုယ့်ရဲ့ဘဝထဲကနေရော ထုတ်ပယ်နိုင်အောင် ကြိုးစားကျင့်ကြံဖို့ လိုအပ်တယ်။ ဒါမှလည်း စိတ်ဓာတ်မာကျောပြီး သန်သန်မာမာနဲ့ အာဏာရှင်ကို တော်လှန်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။
 

မေး။         ။ အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်သစ်တွေ ပေါ်ထွက်လာဖို့ ဘာတွေလုပ်သင့်လဲ။

ဖြေ။      ။ ခေါင်းဆောင် ကလူတိုင်းဖြစ်ချင်မှာပဲလေ။ သူများက ဒါကတော့ ရှင်နဲ့ထိုက်တန်လို့ ရှင့်ကို နေရာ‌ပေးပါတယ်ဆိုရင်တောင်မှ ကျွန်မတို့မှာ အရည်အချင်းမရှိရင် အဲ့နေရာကို ယူထားလို့မရဘူး။ အဲ့အတွက် ကျွန်မတို့တွေသည် အရည်အချင်းပြည့်မှီအောင် ကြိုးစားဖို့ လိုအပ်တယ်။ ကိုယ့်မှာ အရည်အချင်းပြည့်တဲ့ အခါကျရင် သူ့ဟာနဲ့သူ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ကျွန်မတို့တွေသည် အဓိကနဲ့သာမညကို ခွဲခြားပြီးပြောရမယ်ဆိုရင် ဘယ်အပိုင်းတွေမှာ ကိုယ်လုပ်ပေးနိုင်လဲ။ ဒါမျိုးကိုပဲ ဖော်ဆောင်သွားမယ်ဆိုရင်တော့ အဆင်ပြေနိုင်လောက် ပါတယ်။
 

မေး။     ။ အမျိုးသမီးတွေ ပိုမိုပါဝင်လာနိုင်ရင် အနာဂတ်နိုင်ငံရေးက ဘယ်လောက်အထိ အပြောင်းအလဲ တွေ ဖြစ်လာနိုင်မလဲ။
ဖြေ။      ။ အရည်အချင်းရှိတဲ့ ပြည်သူက ထောက်ခံတဲ့ အမျိုးသမီးမျိုးဆိုရင်တော့ နေရာပေးသင့်တယ်။ သူ့နေရာနဲ့သူ သူ့ကျရာကဏ္ဍကို ခွဲဝေပေးသင့်တယ်။ ဒါသည် တော်လှန်ရေးရေချိန် အားကောင်းလာတဲ့ အနေအထားနဲ့ အနာဂတ်သစ်တခုဖော်ဆောင်တော့မယ်ဆို ကျွန်မတို့တွေသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးတွေကို ဦးစား ပေးလို့မရဘူး။ အဓိကက ပြည်သူ့ရဲ့ဆန္ဒ ပြည်သူ့ရဲ့သဘောထားကို လေ့လာသင့်တယ်။ ပြည်သူတရပ်လုံးက တင်မြောက်တဲ့အစိုးရတရပ်ဆိုရင်လည်း နောက်ကွယ်ကနေ ဖေးမသင့်တဲ့သူမျိုးတွေ ဖြစ်ဖို့လိုတယ်လို့ မြင်မိပါတယ်။
 

မေး။     ။ အနာဂတ်မှာ အမျိုးသမီးတွေအပြည့်အဝပါတဲ့ နိုင်ငံရေးအဝန်းအဝိုင်းတခုဖြစ်လာဖို့ ဘယ်လောက်အထိ မျှော်မှန်းချက်ယုံကြည်ချက်ရှိလဲ။

ဖြေ။      ။ မြန်မာနိုင်ငံကြီး အေးချမ်းမယ်။ ဖွံဖြိုးတဲ့ကဏ္ဍတွေ လုပ်မယ်ဆို အမျိုးသမီး၊ အမျိုးသားတော့ မခွဲပါဘူး။ လက်ရုံးရည်ပြည့်ပြီး နှလုံးရည်မပြည့်ဘူးဆိုရင်လည်း အဆင်မပြေဘူး။ အဘက်ဘက်က ပြတ်သားနိုင်တဲ့သူမျိုးဆို အမျိုးသမီးဖြစ်ဖြစ် အမျိုးသားဖြစ်ဖြစ် ကြိုဆိုဖို့လိုအပ်တယ်။ ထပ်ပြီးတော့ အစိုးရတရပ်ပေါ်တော့မယ်ဆို တင်မြှောက်လိုက်တဲ့အစိုးရတရပ်မှာ နှလုံးရည်၊ လက်ရုံးရည်နဲ့ မေတ္တာတရား ပြည့်နေတဲ့သူတွေ ‌ပေါ်ထွန်းလာဖို့လည်း လိုအပ်ပါတယ်။

“သံတိုင်တွေကြားမှာ ကမ်းလင့်လက်တွေကို မျှော်လင့်နေတာ။ ကျွန်မတို့ လွတ်လာတဲ့အချိန်မှာ လူကတော့ လွတ်လာတယ်။ စိတ်တွေက သံတိုင်ကြားမှာ ကျန်ခဲ့တယ်”

 
“ခေတ်ဝန်ကိုထမ်းသောအမျိုးသမီးများ”စာအုပ်ကိုအောက်ပါလင့်ခ်တွင်ဒေါင်းယူဖတ်ရှုနိုင်ပါပြီရှင်။ https://drive.google.com/file/d/1UeVjujGC87uvaNsU2_JQEFV4bi-9q7kh/view?usp=sharing



#politicsforwomenmyanmar
#whatishappeninginmyamar
#Advocacy
#politics
#media